Een paar weken geleden was er ineens rumoer rondom de uilennestkast. Eén van de uilen vloog maar af en aan, ging naar binnen en kwam er weer uit en was duidelijk in de war. Onze hoop was dat het ging om een kersverse vader, die zich geen raad wist met het prille geluk van uitgekomen eieren.

Maar na deze kortstondige opleving werd het stil rond de kast. ’s Nachts hoorden we nog wel eens een uiltje, maar overdag was er geen aanwezigheid meer op de veranda van de nestkast. Ons donkerbruine vermoeden werd dit weekend bewaarheid, toen de heren van de Vogelwerkgroep Vliegvlug wisten te melden dat de eieren waren ‘gepredeerd’. Ofwel: opgegeten. Vermoedelijk toch een steenmarter?

Nu is de steenmarter een beschermde diersoort in Nederland. Dus laten we ons daar dan maar aan vasthouden. Eten en gegeten worden, ook zo is de natuur.